Wzgórze Schillera – okolice ul. Struga
Wznosi się na wysokość 194 m n. p. m. W przedwojennej Zielonej Górze nazwano je na cześć Fryderyka Schillera, niemieckiego poety i dramaturga epoki romantyzmu, twórcy „Ody do radości”. Na zboczu opadającym w stronę obecnej ul. Wodnej już w XVIIIw. rosła winnica należąca do Pilzów, znanej zielonogórskiej rodziny winiarzy.
Co najmniej od połowy XIX w. na szczycie wzgórza stał charakterystyczny drewniany dom winiarski z tarasem widokowym. Obok rósł rozłożysty kasztanowiec. W późniejszym okresie winnica wraz z budynkiem była własnością zielonogórskiego stowarzyszenia zrzeszającego przemysłowców, ale także właścicieli winnic i sadów.
Winnica uchodziła za jedną z najpiękniej położonych w mieście, często pokazywano ją na pocztówkach. Wraz z domem była jednym z symboli winiarskiej Zielonej Góry. Dom przetrwał do końca lat 40. XX w., a sama winnica 20 lat dłużej.
