Wieża Braniborska

ul. Lubuska 2

Ma 18 m wysokości. W 1860 r. zbudował ją Związek Rzemiosł i Ogrodnictwa. Wieża stanęła na szczycie Wzgórza Braniborskiego (dawniej Grünbergshöhe), jednego z najwyższych wzniesień w mieście. W kosztach budowy partycypowali najbogatsi i najbardziej wpływowi mieszkańcy przedwojennej Zielonej Górze.

Pomysłodawcą postawienia wieży był Wilhelm Förster, członek znanej zielonogórskiej rodziny,
późniejszy profesor i dyrektor obserwatorium astronomicznego w Berlinie. Wokół wieży, na planie ośmioboku, zbudowano restaurację.

Wieża, ze względu na wygląd, była nazywana „rondlem z maczugą”. Roztaczał się z niej widok na miasto, ale też na położoną tuż obok winnicę wzorcową.

Po II wojnie światowej działała tu popularna restauracja i kawiarnia Wieża Braniborska. W ostatnich latach obiekt należał do Uniwersytetu Zielonogórskiego, znajdowało się tu obserwatorium astronomiczne.