Zielonogórski Szlak Winiarski

Pokaż wszystko

Poznaj z nami winiarską historie miasta! Tym razem przedstawiamy pierwszy etap Zielonogórskiego Szlaku Winiarskiego. Historyczne piwnice winiarskie czy dawne promenady spacerowe to tylko niektóre z atrakcji jakie czekają na odkrycie.

Kolejne etapy i nowe atrakcje pojawią się już wkrótce.

Willa Ernsta Babrowskiego

Dom stanął w 1911 r. na zachodnim zboczu porośniętego winnicą Wzgórza Braniborskiego (dawniej Grünbergshöhe). Zbudował go Ernst Babrowski, właściciel odlewni żeliwa przy dzisiejszej ul. Dąbrówki, powojennego Falubazu.
Zobacz

Wieża Braniborska

Ma 18 m wysokości. W 1860 r. zbudował ją Związek Rzemiosł i Ogrodnictwa. Wieża stanęła na szczycie Wzgórza Braniborskiego (dawniej Grünbergshöhe), jednego z najwyższych wzniesień w mieście.
Zobacz

Wytwórnia Gremplera

W 1826 r. August Grempler, Friedrich Förster oraz Carl Häusler założyli tu pierwszą w Niemczech wytwórnię win musujących. Wyroby szybko zdobyły uznanie wśród klientów. By ulepszyć produkcję, ściągnięto głównego technologa z Francji.
Zobacz

Dolina Luizy

Dolina Gęśnika przez dziesięciolecia była miejscem wypoczynku i rekreacji przedwojennych mieszkańców Zielonej Góry. Szczególnie upodobali sobie Dolinę Luizy w rewirze winiarskim Patzgall.
Zobacz

Dolina Gęśnika

Przyjmuje się, że to właśnie okolice Doliny Gęśnika są najstarszym miejscem uprawy winorośli w Zielonej Górze. Zgodnie z tradycją, pierwsze krzewy winnej latorośli sprowadzili w te rejony w XII w. osadnicy z Flandrii.
Zobacz

Wytwórnia win Theodora Kulczyńskiego

Kamienicę w 1816 r. zbudował Michael Thonke: kupiec, prawnik, notariusz miejski, a w wolnej chwili uznany winiarz. Przejazd w kamienicy nazywano właśnie „bramą Thonkego” (niem. Thonkes Thor).
Zobacz

Wytwórnia win Jacoba Tiedemanna

Budynek należy do starszej zabudowy ul. Kupieckiej z początków XIX w. Cała trasa – podobnie jak kilka innych w mieście – była nazywana ulicą winiarzy, ponieważ w wielu domach i kamienicach funkcjonowały dawniej wyszynki oraz wytwórnie win.
Zobacz

Dom rodziny Seydelów

Okazałą rezydencję przy dzisiejszym pl. Pocztowym, ówczesnym Rynku Garncarskim, zbudował w 1788 r. członek rodziny Seydelów, który był kupcem z branży winiarskiej. Na elewacji widać sztukaterie z motywami winiarskimi. Przedstawiają rogi obfitości i winną łozę.
Zobacz

Dom Augusta Gremplera

W XVI w. przy skrzyżowaniu dzisiejszej ul. Sikorskiego i placu Pocztowego działał jeden z najstarszych zajazdów w mieście, Gasthoff zur Hoffnung (pol. Zajazd pod Nadzieją). W 1831 r. August Grempler, zasłużony zielonogórski winiarz i przedsiębiorca, zbudował w tym miejscu okazały dom.
Zobacz

Promenada spacerowa Löbtenz

Jej nazwa pochodzi prawdopodobnie od nazwy ludowego tańca dożynkowego „Löbtenz”, znanego m.in. na Łużycach. Przy promenadzie działało kilka barów i restauracji, w których można było odpocząć i skosztować wina.
Zobacz

Uzdrowisko klimatyczne Luftbad

Na początku XX w. wytyczono promenadę spacerową Löbtenz, dzisiejszą al. Słowackiego, która łączyła Wieżę Braniborską z Wieżą Wilkanowską (dawniej Wieżą Bismarcka) na Wzgórzach Piastowskich.
Zobacz

Kaplica na winnicy

Urokliwa kaplica wybudowana w 1314 roku w dowód wdzięczności przez ocalałych z epidemii dżumy mieszkańców Zielonej Góry.
Zobacz

Piwnica przy ul. Wodnej 32

Została zbudowana w 1786 r., przez jednego z najsłynniejszych zielonogórskich winiarzy Johanna Jeremias Seydel. Dzięki swojej unikatowości zalicza się do największych skarbów winiarskich Zielonej Góry. 
Zobacz

Wzgórze Schillera

Wznosi się na wysokość 194 m n. p. m. W przedwojennej Zielonej Górze nazwano je na cześć Fryderyka Schillera, niemieckiego poety i dramaturga epoki romantyzmu, twórcy „Ody do radości”.
Zobacz

Dom ogrodowy Försterów

W 1864 r. wzniósł go radca handlowy Friedrich Förster, przedstawiciel rodu zasłużonego dla zielonogórskiego włókiennictwa i winiarstwa. Dom był jednym z najbardziej charakterystycznych budynków w mieście, architekturą nawiązywał do gotyckich budowli.
Zobacz
[put_wpgm id=3]